φιλόχρονος

-ον, Α

(σχετικά με την αίρεση τών Αρειανών για την χρονολογία γέννησης τού δεύτερου προσώπου τής Αγίας Τριάδας, δηλαδή τον Υιό) αυτός που τού αρέσει να καθορίζει τον χρόνο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + χρόνος (πρβλ. μακρό-χρονος)].